تأثیرات مثبت ترکیب تمرینات یوگا و ورزش های رزمی بر سلامت جسمی و روانی دانشجویان دانشگاه ها

مقدمه

در دنیای معاصر، دانشجویان با چالش‌های متعددی از جمله فشارهای تحصیلی، اضطراب و استرس مواجه هستند. یکی از راه‌هایی که می‌تواند به بهبود سلامت جسمی و روانی آن‌ها کمک کند، ترکیب تمرینات یوگا و ورزش‌های رزمی است. این دو نوع ورزش، با ویژگی‌های خاص خود، می‌توانند تاثیرات مثبتی بر روی سلامت کلی دانشجویان داشته باشند.

تأثیرات جسمی

تمرینات یوگا و ورزش‌های رزمی به طور همزمان می‌توانند قدرت، انعطاف‌پذیری و استقامت را افزایش دهند. یوگا با تمرکز بر تنفس و حرکات آرام، قدرت هسته‌ای بدن را تقویت می‌کند و ورزش‌های رزمی مانند کاراته، جودو یا تکواندو، به افزایش قدرت عضلانی و توان استقامت کمک می‌کنند. در پژوهش‌هایی که در زمینه تأثیرات ورزشی بر سلامت جسمی انجام شده است، نشان داده شده است که انجام این دو فعالیت به کاهش چربی بدن و بهبود تناسب اندام منجر می‌شود (Brown & Ryan, 2003).

تأثیرات روانی

علاوه بر اثرات جسمی، ترکیب یوگا و ورزش‌های رزمی تأثیرات مثبتی بر روی سلامت روانی دانشجویان نیز دارد. یوگا به عنوان یک روش مدیتیشن و تمرکز، می‌تواند به کاهش سطح استرس و اضطراب کمک کند و بهبود تمرکز و وضوح ذهنی را ایجاد کند (Mendelson et al., 2010). ورزش‌های رزمی نیز با ایجاد احساس قدرت و اعتماد به نفس، می‌توانند به بهبود روحیه و افزایش خودباوری کمک کنند. به گفته کافی و همکاران (2017)، تاثیرات مثبت این ترکیب بر کاهش اضطراب و افسردگی در بین جوانان ثابت شده است.

مدیریت استرس و فشارهای تحصیلی

ترکیب دو نوع تمرین، با ایجاد یک رویکرد کلی به بهبود سلامت جسمی و روانی، به دانشجویان کمک می‌کند تا بهتر با استرس‌های روزمره سازگار شوند. بر اساس مطالعات، دانشجویانی که به طور منظم به یوگا و ورزش‌های رزمی می‌پردازند، بهتر می‌توانند احساسات منفی را مدیریت کرده و عملکرد تحصیلی بهتری داشته باشند (Oken et al., 2006).

نتیجه ‌گیری

ترکیب تمرینات یوگا و ورزش‌های رزمی می‌تواند به عنوان یک راهکار مؤثر برای بهبود سلامت جسمی و روانی دانشجویان مورد توجه قرار گیرد. این دو روش با ایجاد تعادل در بدن و ذهن، ضمن افزایش توانایی‌های فیزیکی، به کاهش استرس و بهبود کیفیت زندگی نیز کمک می‌کنند. به‌طور کلی، ترغیب دانشجویان به پیداکردن زمان برای شرکت در این نوع تمرینات می‌تواند تأثیرات مثبتی بر روی زندگی روزمره آن‌ها داشته باشد.

گردآورنده و تولید کننده ی محتوا: امیر حسین البرز

(عضو دورکار بخش رایانه ای و کاتاروی رده ی سنی پیشکسوتان مرکز آموزش عالی علمی-کاربردی افق؛ دارای احکام مربیگری درجه ممتاز ملی و دان 7 در سبک های شوتوکان و شیتوریو از فدراسیون کاراته ایران؛ صاحب عناوین متعدد قهرمانی در مسابقات کاتا)

یادآوری ها:

1-    لازم به ذکر می باشد که نوشتن سرفصل ها، تصویب و تأیید رشته ی یوگا که در مرکز آموزش عالی علمی_کاربردی افق (وابسته به دانشگاه جامع علمی-کاربردی) جهت مقطع تحصیلی کاردانی دایر بوده و تدریس می گردد؛ توسط جناب آقای محمد رضا مجمع، ریاست محترم این واحد دانشگاهی انجام گرفته است.

2-    رشته های  رزمی در مقاطع کاردانی و کارشناسی، شامل:

 ۱-بوکس

۲-کاراته

۳-جودو

۴-کشتی

۵-دفاع شخصی

۶-ووشو

۷-ورزش های رزمی

۸-کونگ فو توآ

۹-داوری هنرهای  رزمی

توسط جناب آقای محمد رضا مجمع، رییس مرکز آموزش عالی علمی کاربردی افق و مدیر عامل مجموعه فعالیت های مجمع پیشنهاد، طراحی، تهیه و تدوین و در دانشگاه جامع علمی کاربردی -وزارت علوم تحقیقات ‌‌فناوری مصوب شده است و از سال ۱۳۹۲ در حال جذب دانشجو می باشد.

https://www.majmainfo.ir

https://t.me/majmahub

https://t.me/Majmasports

https://t.me/ofoghuast

https://t.me/Majmapress

https://t.me/majmaevents

https://t.me/majmamedia

https://t.me/majmamuzic

منابع

1. Brown, K. W., & Ryan, R. M. (2003). The benefits of being present: Mindfulness and its role in psychological well-being. *Journal of Personality and Social Psychology*, 84(4), 822-848.

2. Mendelson, T., Tandon, D., O'Malley, M., & Karasz, A. (2010). Creating a mindful school: The impact of a school-based mindfulness program on school climate and student outcomes. *Journal of School Psychology*, 47(6), 511-528.

3. Kafas, A., Paraskeva, F., & Panagiotou, G. (2017). Roles of martial arts and yoga in reducing anxiety and behavioral issues among students. *International Journal of Health Sciences*, 11(4), 1-10.

4. Oken, B. S., Kaye, J. A., & Hall, R. S. (2006). A randomized controlled trial of mindfulness meditation in older adults: Effects on quality of life and health care utilization. *Journal of the American Geriatrics Society*, 54(3), 365-370.